Yarın...Umut dolu bir sözcük.. Bugün yaşanılanlar burada kalacak ve yarın yeni bir gün yeni umutlar diyerek ya nasip diyerek güne başlayacağız. Bugün düşünmek istemediğimiz kötü şeyleri yarına erteleyerek bugünkü yükümüzden sıyrılacağız. Yarına henüz günü gelmemiş bir sorunu yükleyeceğiz ama yarın olunca da o sıkıntıyı diğer yarına yükleyerek tüm sıkıntılı durumlarımızı hiç gelmeyecek bir yarına atfedebilir miyiz? Kırmızı kar yağınca derler ya kırmızı kar acaba burada hiç gelmeyecek olan bir yarını, bir belirsizliği mi işaret ediyor? Yarın, bugünün ertesi günü bir sonraki gününse dünü olan kavram.. böyle bakınca epay karmaşıkmış aslında. Mesela ünlü bir siyasetçimiz zamanında "dün dündür, bugün bugündür" demiş ama yarını öksüz bırakmıştır. Yarınla ilgili bir şey söylemek de güçtür. Geleceği bilemiyoruz ve yarında bizi bekleyen neler var kestirip yorum yapmak aslında çok zor. Sadece bugünden referans alarak öngörülerde bulunma şansımız var ama yarın gelmeden bize ne getireceğini bilemiyoruz. Yarın ancak bugüne döndüğünde içindeyken kendisini anlamlandırabiliyoruz...Yarın olan bugüne başlayınca da bir sonraki yarının telaşı alıyor bizi.. Yarın çocuğun toplantısı var, yarın faturalar ödenecek, yarın akşam sevgilimle buluşacağım... Beklenen, planlanan anlar ve zamanı gelince yaşanmış ve bitecek olanlar..
Yaşanıp bitince de dünün satır aralarında kendilerine bir yer bulacaklar.. Anı olacaklar.. anılacaklar.. ya da unutulacaklar..
0 yorum:
Yorum Gönder