UTANÇ!

Bugünlerde utanıyor insan babaların yüzüne bakmaya.. Utanıyor dediğime bakmayın hala utanamayanlar var onlar konumuz değil ama.. Bir baba çıkıyor ekranlara ve insanlık dersi veriyor hepimize, herkese. Bütün o sert söylemlere o kadar naif bir şekilde karşı duruyor ki boğazınızdaki yumrular büyümeye devam ediyor o konuşurken. Öyle temiz bir yüzü var ki insan yanına gidip "üzülme Sami baba herkes günü gelince hesabını verecek ya bu dünyada ya da öteki dünyada" diyip sarılmak istiyor ellerine. Babalar gününde elinden alınmış tek erkek evladı. Bu baba artık sofraya oturduğunda nasıl bir lokma ekmek yiyebilecek açıklayabilen varsa buyursun anlatsın. Boğazımızda düğümlenen yumruları havale ettik Allah'a, kalmasın zalimin zulmü yanlarına diye. Sanırım yine bir yerde yanlış yaptık biz yine ağlıyor bugün bir baba, yine aynı yerde üstelik Okmeydanı'nda! Kelimeler kifayetsiz, bu acıları tanımlayabilecek sözcük geliştirmemişler zamanında. Tesellisi olmayan acılar yaşanıyor, teselli edemiyoruz içimiz daha çok yanıyor. Sol tarafında kalbi olan herkes buruk, herkes yetim, herkes düğüm düğüm. Sol tarafında kalbi olduğunu unutanlar ise .... Neyse boşver adlarını anmaya değmez zaten!