Örtü bana örtünmeyi çağrıştırıyor. Örtünmek de Afganistan, Pakistan, İran gibi şeriatın hakim olduğu ülkeleri aklıma düşürüyor. Ve yavaş yavaş onlara benzemeye başlayan Türkiye'yi. Gördüğüm kara çarşaflı kadınların bende uyandırdığı ürküntüyü.. Türbanlı kadınları beynimin nasıl ötekileştirdiğini anımsıyorum. Önyargılarımı düşünüyorum. Eskiden onlara karşı bu denli bir öfkem yoktu. Şimdilerde direkt ayrımcı bir insan gibi davranmaya başladım. Çünkü bizim üstümüzdeki güçler tarafından ötekileştirmek mübah kılındı. İnsan olmanın ötesinde onun tarafındakiler ve diğerleri kıstası oluştu. Halbuki hepimiz aynıydık önceden. Kimse kimseyi ötekileştirmeden örtünebilir veya açık gezebilirdi. Örtülünce ayıplar mı gizleniyor sanki? İnsan hata yapmaya meyilli bir varlık örtünse de bir örtünmese de...Niyet önemliyse şayet örtünmek kusurlarımızı da örter mi? Yoksa insanlar içten içe kendi art niyetlerini ve kusurlarını mı örtmeye çalışıyorlar? Belki de dini unsurlarla hiç ilgisi yoktur bu örtünmelerin. Belki içimizdeki karanlığı, boşluğu, kiri örtmeye çalışıyoruz. Ne kadar çok örtersem o kadar görünmez hesabı. O zaman çarşaf giyenlerin içlerinde belki de büyük karanlıklar var. Kimse görmesin diye sıkı sıkıya kapattıkları, kapattıkça kararttıkları...
0 yorum:
Yorum Gönder